ik was ® wat uitgesproken over geraakt. Over waarde; wie niets waard is kan waard worden wie waard wordt kan alles worden

zondag 22 januari 2006

en bedenk jezelf eens,

een trein het ritme en het gemak
waar over is gesproken
hoe verbindingen tot stand
zijn gekomen

een wisselgesprek tussen de rails
en een gepasseerd station

weer later vangt de overweging
nog een glimp landschap op
monotoon en gelaten
zie het het aan

dan op het perron begint gezever
men telt de passagiers en komt er uit
de reis was onverhoopt
en kwam zichzelf tegen

een roltrap leidde naar beneden
gaande weg weer frisse lucht
weg van die benauwde keurslijven
tussen de spoorstaven

het is rustig achterwege gebleven
bij het vertrek stond nabij de hal
een fietser met zijn regenjas
hij gebood nog te vermelden
dit is dood spoor een laatste trein

Telling

Laat uw stem eens achter
en klink hol
verwoord eens
gelijk het sappig gewas
tot verdichte regels

en

verblijdt u over stilte
achter woorden rust
een kleine ode uit
getelde zegeningen
een praalgraf
voor de rede

maar

in het holst van nacht
zal het schreeuwend
tegen spreken
laat dat niet misverstaan

Verstronkt



Zo hard de wortel sneller uit het hout
het hars tot nerf verdicht het koud
de ziel er uit tot knoest verstout
sier noch zin dan doelloos fout

Op het breukvlak ijs en water

glanst het vlak staalglad tegen

een spiegel meer duister

dan de hemel in het blauw

tegen ieder licht bestand

getekend naar het scherp

de rand waar zacht vloeiend

water speelt in koude golven

Over mij

Mijn foto
Als ik later dood ben wil ik dichterlijk zijn: Hemelsblauw verdichten in deze lijnen tot nagelwitte strepen. Los weer in de hoogte op vanuit het niets tot onvergankelijk leven. Tot dan toe leef ik me in de regel uit.

Blogarchief