Toen zij zich verbaasde

Een mantelpakje mode werd
gelijktijdig met het dragen
okselhaar verdween en zo-
veel geschoren landingsbanen

alles leek in de haast
achterwege vrouwenwerk
een peulenschil na achten
net als de afwas die kon wachten

zelfs de broekrok die ruim paste
werd in het gareel gezet
een krijtjesstreep met meer
kinderen waar men oppaste

liet zij de stoepen ongemoeid
waar met hinkelen werd gescoord
tekenen aan de wand bestond nog niet
anders dan reclame maken
voor de huisvrouw die uit werken was

langzaam kwam ook de stress
in keurslijven keurig afgemeten
zo bezeten was zij nooit tevoren
laat staan nog even zitten kon

om tijd te nemen voor wie dan ook
die zij nu wel bezitten ging daarboven
waar vreemd door het glazen plafond
alles iedereen toonde die zij ontsteeg

nieuwe tijden dringen aan

De somslim maakt zich op en dik en blaast zich op
de jodiumdoekjes voor verwonden graven slechts graven en delven het onderspit
het hondsvot maakt een kardinale fout dat op drijfzand is gebouwd
alles aan de zevenmijls laars gelapte godsgebod voor wie't nog geloofd

de mannetjesputters zijn afgezeken uitgeblust geïmplodeerd
de rokkostuumpjes benen mooi voort hebben exploteren goed aangeleerd
de pater en de mater zijn in hun rollen omgekeerd

het kapitaal dat dondert blunderend keer op keer zijn torentjes uit
de wellustige volksmenner van het arbeidsfront buit rijkelijk de wereld uit

legers putten hoop uit kindsoldaatjes raken spelend uitgeleefd bij uitgeputte brandstofpompen

het schreeuwend tekort aan rijkdommen maakt langzaamaan de armoedzaaiers kapot uitstervend op hun ooit zo welvarend vlot