Liefde
Omdat je wel weet
dat het altijd wel ergens overgaat
schrijf je het gewoonweg op papier
Potlood, liefste, geeft het meeste
weer niet te zwartwit alstjeblieft
in bijna onleesbaar handschrift
uitgedrukt omdat het zo lekker wegschrijft heb ik,
getikt,
het ook nog even hier
te kijk gezet.
Ja bedrukt is het zo toch
iets te mooi voor mij
een leesbaar afgerond gedicht
-
Ach, is het niet goed geleestekent?
Weet dan dat ik het altijd verteken.
ik was ® wat uitgesproken over geraakt. Over waarde; wie niets waard is kan waard worden wie waard wordt kan alles worden
zondag 4 oktober 2009
Op een onzeker afgesproken punt
Meisje wachtend op een onzeker moment
of de getrouwde man die op hetzelfde tijdstip
naar een verboden liefde grijpt
een trein beschrijft langsrijdend het sfeerbeeld
kiss and ride zo vluchtig is de tijd
ze glijdt naast hem haar gevechtjasje uit
hij ziet veeleer verloren gaan verbijt
komt spijtig uit zijn weldoordachte lijnenspel
van het goed gestreken maatkostuum
zo blijft onkreukbaar maar postuum
zijn zelfbeeld rustend op de achterbank
onderwijl glijdt zij met middelen van bestaan
genaken is nu eenmaal een handgebaar
dat zijdelings een spoor van liefde nalaat
op dit vergeven laatste uur ontsnapt zij
een verloren kus een duur vehikel
plaatstaal is de basis voor een flinterdunne laklaag
die licht bekrast haar jeugd verstaat
het modern concept van opengewerkte staionshallen
klinken hol maar geven ruimte aan haar vlucht
terug naar die stad waar nog een ander leven wacht
gehaast de slaap ontsnapt gejaagd erin terug gegaan
of de getrouwde man die op hetzelfde tijdstip
naar een verboden liefde grijpt
een trein beschrijft langsrijdend het sfeerbeeld
kiss and ride zo vluchtig is de tijd
ze glijdt naast hem haar gevechtjasje uit
hij ziet veeleer verloren gaan verbijt
komt spijtig uit zijn weldoordachte lijnenspel
van het goed gestreken maatkostuum
zo blijft onkreukbaar maar postuum
zijn zelfbeeld rustend op de achterbank
onderwijl glijdt zij met middelen van bestaan
genaken is nu eenmaal een handgebaar
dat zijdelings een spoor van liefde nalaat
op dit vergeven laatste uur ontsnapt zij
een verloren kus een duur vehikel
plaatstaal is de basis voor een flinterdunne laklaag
die licht bekrast haar jeugd verstaat
het modern concept van opengewerkte staionshallen
klinken hol maar geven ruimte aan haar vlucht
terug naar die stad waar nog een ander leven wacht
gehaast de slaap ontsnapt gejaagd erin terug gegaan
Labels:
Sentiero degli Dei
Abonneren op:
Posts (Atom)
Over mij
- ®
- Als ik later dood ben wil ik dichterlijk zijn: Hemelsblauw verdichten in deze lijnen tot nagelwitte strepen. Los weer in de hoogte op vanuit het niets tot onvergankelijk leven. Tot dan toe leef ik me in de regel uit.
katalogieën
- Abnormatief gekader (3)
- andersoortigsloven (3)
- Dood in de pot (3)
- gevogel (1)
- godsgeklaag (12)
- in de wolken vrienden (5)
- klad - block - nood (2)
- LeTtErPoDiUm (1)
- lukraakstad (2)
- nieuwsgaren (1)
- noordpolderzijl (7)
- ode wie ode toekomt (17)
- opsmuk (7)
- schotschrift (1)
- Sentiero degli Dei (14)
- Spelen met water (4)
- spin nieuwsgaren (11)
- te gek van woorden (2)
- te gek voor woorden (4)
- Uit-gerookt verleden (2)
- Verneukt (10)
- Whale Wars (1)
- wolkenmassa (3)
Links ter rechterzijde
Blogarchief
- ▼ 2009 (378)