ik was ® wat uitgesproken over geraakt. Over waarde; wie niets waard is kan waard worden wie waard wordt kan alles worden

woensdag 11 november 2009

taal nergens meer naar

Alles taalt naar volzinnen,
alleen gedicht maakt het
er iets breekbaars van.
Zo worden woorden dunner dan water
en loopt het alle andere kanten uit.


De leegte spreekt mij tegen
maar voor de rest is het wel oké.
Er is dan ook niets mis
met in zeven sloten lopen,
je houdt er alleen
een nat pak aan over.Het regende die dag dat deze foto bevlekt het licht zag,
waaruit een nieuw hemellichaam ontstond.



Erger is het gezever in de regen,
dat meer gezeik geeft in de drup
dan de tegenvallende woordenschat.
Die verneukt het leven schenkt,
aan al die breekbare zinnen.
Om te beginnen uitend
in de mondvol,

afgebroken tanden.
Met hinder van maagdarmkanaal

spuitend uit divertikel
onophoudend meuren uit de bek. Verrek
wat krom gesteld: De pen als een vehikel,
slechts in staat tot spuien
van het woord voortvloeiend
uitrollend terstond de wereld rond tolt.

Over mij

Mijn foto
Als ik later dood ben wil ik dichterlijk zijn: Hemelsblauw verdichten in deze lijnen tot nagelwitte strepen. Los weer in de hoogte op vanuit het niets tot onvergankelijk leven. Tot dan toe leef ik me in de regel uit.

Blogarchief