verkauwden

ik loop een achterstand op
met stilzitten rustig
achter de wand geplakt
glas doet zijn werk
voor mij scheert
landschap voorbij
maar ik schiet
toch niet zo'op
ook teveel koffie
raas me rot maar
haal het niet om
op tijd te komen

Meisjes

Ze lijken wel wat op elkaar
Met hun op gebonden haar
Stijf naar achteren gestreken
Hun staartjes die dat breken

Dat zo glad van voren leek
Wat hun voorhoofd bloot
zo zedig preekt wordt
meteen oogopslag
Bekeken losjes

in de omgang door de polder
waar hun blik zo bleek
zich richt op een enkele vaag contour
van dit vergezicht waarop wijd open
hun ogen staan gericht