Kapitaal verliest zijn eigenwaarde

Er is geen ruimte voor verdriet
zoals men ziet bestaat geen waarde
voor wat is verdiend

de zak in as. of beter nog
een bankgeheim geen loos alarm

waar uitgekleed de poolkap
als een topje van de ijsberg smelt
ontstaat toch eindelijk gerechtigheid

het vuur verdelgt het water zwelgt
heeft niets noch zin het overeind
te houden van woorden leeg
in hun betekeniswaarde

komt nader naakt geluk
onthult met trots de eigen dunk
de puurheid van het leeg
bestaansrecht tot overleven

op de steppen van de permafrost onkiemt de ware aard in dit kortstondig moment van dooi
waarna het wintersweer invalt

gelijk de huurmoordenaars
van deze kapitale blunder
waaruit met veel gedonder
de zilveren vliegmachien
hoog verheven toch doorboorde
belandde in ivoren torens
Tot slot geen burcht meer bleek
het beton slechts tegenspreekt
van hen en haan
die nergens meer voorstonden
dan oortjes aannaaien
bij de domkop in luttele seconden