V uitgekraamd

Paeritia

IV De witte kat

Juventus

III De gearriveerden

Virilitas

II novi ridge

Praesenium

De vergrijzing lijdt alleen maar
aan zijn eigen witte schimmel
aan de horizon
hun hersenschimmen waden
in sompig moeras
waar het eens welvarend was

Zij spelen langs de vormvast
langs de waterwegen onuitsprekelijk
in hun botenvloten met boter
op het hoofd en overbevolken
alle luisterrijke buitenwegen
tot verweten wit uitgevreten
buitenwijken
Zandkastelen voor zandhazen
en ze kunnen zowaar toveren

onder hun handen veranderen
lommerrijken tot kommeroorden
bejaarden
naarstig bevolken ze overwinter
plaatsen ingericht als concentratiekampen
bij de zuiderzon

hun lot bestempelend als uitgesloofden
zij die meer lijken dan ze zijn met uitzonderen
de nieuwe rijken vormen thans het oude zeer

wat rest zijn boekverslagen waar
met noeste handarbeid beleden werd
hoe het veel alles wordt

ja inderdaad de huidige adolescent
schrijft het allemaal over
beknopter beter en weer goed

I Tot de dood er op volgt,

Senectus

Uitgeraasd maar vaker uitgekankerd
te hoog geschoold vitaal gerekt
met beursopties of golfen op de randen
van de omgeploegde natuurwaarden
van hun eeuwige grazige jachtvelden

hun metgezelle leeftijd genieters
met te krappe beursen uit de doorzonwoning
vallen het allemaal stralend maar verpaupert
tegen

al bijna met z'n allemaal stof de aarde
met ontstoffen tijdens aderverkalken

roerloos onaangetaste vrijheidsbeelden
van het twintig jaar gerechtig overleven
en zien hoe onachtzaam neergekeken
ze worden door hun eigen kinderen

ze leven nog als opgewarmde lijken
in te ruim bemeten levensruimten
waar iedereen de zin is van ontgaan

hoe twee wereldoorlogen door hun
overwonnen zijn tot koude oorlog
waarna alles zo globaliserend het bejaardendom
steenoud laat verbijten
ze sterven dan ook niet af
maar verweren slechts hun tijd

de nadaagse afbrander

De honden halen er hun neus bij op
ze lusten er geen brood van, een strop
zo dit in kleurendruk weggelegde zooitje
ongenoegen uitgeteld voor miljoenen
ik veeg hier stront van mijn schoenen
aan de milieuverordening zit 'n plooitje
in schaarse tijd van krap bemeten ruimte
god zij dank brak met het uitluiden
een stammenstrijd uit zeg afrikaans vuurwerk
bloedlezen is ook in rook opgegaan maar daar
wordt hier niet zo mee gezeten dan alleen sterk
gestegen energieprijzen die meer pijn opleveren
dan betaald wordt met het filerijden
achter elkaar aan de familie verblijden
met geluk wensen uit delen aan ja
wie weet wat we nu weer uitvreten, ik ga
me maar te buiten aan luchten wat ik zie
met velen van de vraag toch weer voor wie