bagattelen tussen oorlogslijden

de radio verhaalt van telefunken
hoor nu toch eens hoe geld ontwaard'
uitgegeven in berlijn met goed dunken
hoe mooie jongens naar vrouwen staarden
bandeloos rijker gelijkend een amerikaan
waar alles niets dan minder kostte

maar ik was zestiger van jongstaf aan
gelijkend twintiger die eerder hostte
in tijden van toen nog in rook opgingen
zonder kankeren met vrouwen tenover

bevrijdt van mannen uit oorlogstijd

want je moest ze afslachten al voor ze zich verhingen
om er vanaf te komen werd het gezag steeds dover
zodat de zonen het van vaders over nemen konden
spoorslag verdiende kadaverklappen die ze verstonden

Kijk bevlekt

waar komt die schanddaad toch vandaan
zo smakeloos perfect in het beleven
ik was dan ook met haar begaan
"mevrouw u lekt"
is haar bijna niet aan te geven
ze sputtert toch al tegen op de kont bekeken
ontkent, hoewel bevlekt, het schaamrooddeel
waar achteraf bezien zij mee wordt vergeleken
een orgastisch lustorgaan maar wel téveel
het toonbeeld hoe alles toch weer periodiek
kan blijven steken op het oog van zij die dit beleven
een uitvloeisel van alles wat een mens bezit
als vloeibaar wezen niet verwond maar ook niet ziek
toch ontkent als op de maandlast om mee te leven
hoe bij toerbeurt _mannelijk of vrouwelijk_
men gevraagd de maagd verprutst tot één stijf lid

zoals zoiets

ik schreef zoals ik leef
vanuit verleden naar 't heden
met wat ik vergat, dat was, ik gewoon zat
hoe ik wist met zeker weten
vergeten,nu, nog één slotregel verzinnen