de uitgeleende es goed uitgesproken

ja hoe ik er knotswilg van werd
liet zich raden in dit tegenlicht
waar aarde en hemel paarden
en ik werd gesticht of opgericht

dat maakte zoveel verkeerd
als afkalverende oevers
de vegetatie vaart er wel bij
niet zo letterlijk natuurlijk

maar even en de scholver
verder en platter ook niet
wat verlegen om de vis
was glad vergeten hoe
die at maar ach de aal
een aatje minder ging al
ginder eerder aan de haal

Iemand op het spoor

Komom, we reizen
niet altijd zoals het hoort
twee ogen hoog
verheven boven
alles wat je ziet

soms schijnende punten
dan weer gebundeld licht
dat weer afhankelijk

of je door de wolken breekt
zo ben je een stralend ver
gezicht met oponthouden

de eindbestemming dat is
zeker een hard gelag
voor nabestaanden
die werkelijkheden staven

___________
dag spoorloos wezen
ik droomde onbewaakt daar
nog over vannacht

van hoe en waarom je klaar
zou komen maar wist ik veel
van hoed en rand dat altijd regen
weert van het gezicht maar ook
de ogen doet versluiken