ik was ® wat uitgesproken over geraakt. Over waarde; wie niets waard is kan waard worden wie waard wordt kan alles worden

maandag 12 oktober 2009

de prakticerend dichter

Neemt zijn literaturen
zeer serieus in het bestuderen
sudderende regels technieken in behaagzucht pralen om de eer geen sier meer mee te behalen aan het stichtelijk woord dat uit de voorschriften valt te behalen te strikt genomen op het noteren van de exactheid op de maat gesneden regels terwijl de schoonheid van het onderliggend geurend bloemblaadje is vergeten kleuren levend van leven of stervend in het weten waar het vergaat.

de 10den

De tiende maand zit in een stroomversnelling
hoge bomen doen opstandig weer aan bladval
ondanks dat iedereen er tegen stemden
met nu al of toch te vroeg velden
men te snel een oordeel

er is van alles aan de hand
zienderogen zie ik de zon wegzakken
schaduwen maken van de mug een olifant
er blijven meer depressies hangen
buiïgheid van ongekende neerslachtigheid

niets blijft zoals het was
trekt strijdend ten onder
of neemt de wieken
wie blijft telt af komt licht tekort
om bij te schijnen laat staan te zien
hoe stralend het met terugblikken
was op wat vastgelegd een zomer scheen

een spoor van verbijstering nalatend
trok de zwerm de aandacht die uitgewaaierd
bleek bij het nader beschouwen een weersprofeet
die met zichzelf spelend op een mistbank zat
in rijp beraad met de nachtvorst sprak

hoe of hij in dit klimaat kon breken
met de nablijvers die op hun gemak
nog mensdom bleven.

_____________________________
het zijn de getijden die werken als van oudsher
zonder het besef dat afdracht nu eenmaal mag
mits men er maar bewust mee omgaat
door tienden te schenken aan ieder verval
dat natuurlijk hoort ons leven

Aan haar volle klanken te verstaan

Alles slaapt nog als de Aa ontwaakt
dat gaat geenszins met kabaal gepaard
je ziet het trager stromen gaan

weet hier is een punt bereikt
zich met de volgende letter
beschrijft
dat past niet bij het rijmen

tot dat je opzoek gaat
naar de bron van haar ontstaan
dan komt gepaard met uiterwaarden
aan haar ware aard tot leven

ja waart er oeverloos wat rond
in de sprengen aan de kop een bovenloop
die nauwelijks is te herkennen noch verdiept tot oorsprong
het welluidend water klinkend weerspiegelt

Over mij

Mijn foto
Als ik later dood ben wil ik dichterlijk zijn: Hemelsblauw verdichten in deze lijnen tot nagelwitte strepen. Los weer in de hoogte op vanuit het niets tot onvergankelijk leven. Tot dan toe leef ik me in de regel uit.

Blogarchief