Opgenaaid

Ze zegt nog zo
dat zal het wezen
stiksel als metafoor
gewoon slikken
en laten stikken

wat verwacht je
van zo'n knaap
verstijft nog even
en verdwijnt

de scheuren gedicht
maken veel woorden
vuiler is niet mogelijk

Hoog noordelijk

Een huis waar niets meer om verlegen is
met eik en winterhard omgeven
groen tussen de akkers welgelegen

opgetogen slingert zich een pad bijna omhoog
in dit vlakke land waar met een wijds gebaar
de witte gevel van het kleine leven weer wordt

gegeven in dit land dat gebukt staat
onder het wolkenmassief
met een overdaad aan licht
verblindend zwart wit
bijna zijn populieren prijs geeft
op de grens waar water aan de lippen staat