Herkenbaar

je bent de weg kwijt
iemand vraagt je naam
je antwoord gewoon
herkenbaar

hij gaat knikt en gebaard
ginder je neigt ertoe
maar gaat

dit is een keerpunt
een openbaring op het oog
je verwacht wijdsheid
minder is waar

een oogwenk voor je
schaduw uit

R ood

Rood

de kim loopt over 't avondrood
en rust kruipt met de nevel
mee naar de wolken omhoog

een laatste spreeuwenprevel
preekt de passie op sperwer
breekpunt nog wat verder

een krimpscheut oorverdovend

de ruggengraat van het konijn
slijpt haar nagels bloedrood fijn

schermutseling op starend oog
de bijzon camoufleert 't betoog
wezen vreemd ligt gapend dood

merel prijst de aalscholver lovend

een jaargetijde op jacht beslecht
de vos vertrekt voor het gevecht

het luistert nauw wat wordt verteld
geen traan noch hoop erop gesteld

het leven loopt de spuigaten uit

lekker tegen licht

Anti hallo Lekker, tegen licht en lang uit gaan al is het in gestrekte zin niet alleen mijn schaduw beeld dat plat op zijn .... nog later uit zijn nek kon gaan staan ..... met wat onzin krullen op het gevoelig vlak bijna zijn pootje brak dichter werd lichter nabij de basis gerichter verblindend in zijn gezicht