de ingereden eikel is een kop in het zand

Nee, ik blader altijd snel door, als er weer geschreven wordt
over de teloorgang van het woud.

De verwachtingen waren
de laatste jaren toch al
niet zo hoog gespannen
met redden wat er te redden
valt. De druppel op

de gloeiende plaat was wel
het spelen van financieel adoptieouder. Maar tevens
de ene die de emmer overliet
lopen van verdriet.

Hoe men ook ziet dat geldelijk
gewin gewoon de strijkstok heet
bij plan. Het schaadt mij niet
een mening te hebben voor de buis. Omdat het goedkoper is,
dan een petitie tekenen.
Waarvoor ik erop uit moet.Warmer wordt het toch ook met stilzitten, al mijn energie is ook eerder al gaan zitten in een actiefront.

Daarbij moest ik het zuur bekopen met hechtenis, toen bleek dat compromiloos smeeken de kosten voor de baat liet met gebruik van dope tegen alles wat fatsoenlijk was.

Ik mag van geluk spreken tegen iedereen, met zeker weten,
dat ik mijn tijd zal uitzitten,
of met wat ik heb gehad.

Van vreemde zin ontbloot

O, god open toch uw poorten
en zonder slag of stoot
weken haar dijen uiteen
gelijk massieve hemelpoorten
gedreven en ontbood haar
schoot mijn ogenschijnlijk
prille nood te ledigen
hetgeen Zij bood was puur
genot gedreven zang door
het onderkomen van de dood
een kruisboog kil en groot
waar in het steen gehouwen
de aanblik lag besloten
hoe goed genageld ook
een zoon als enige geborene
voor eeuwig verankerd aanzien
genoot hoog boven het koor
verheven beuken van het glas
in lood gebroken geel en rood
tot purper toegelaten regenboog
van iedere schoonheid ontnomen
naakt betoog van moederszoon