Hegemonie van de dichtatuur, het meurt

kaasdoek
met de geur
van zweettenen
nog in de gaten

hangt de zwetser
rond zijn wanen
waar tussen de tenen

daarop gelopen
zwemmerexceem
extreem besmet
schop het nog ver

te voet wordt
zodoende

opgedoekt

Hegemonie in de dichtatuur. De kop

~~~~~~~~~de slang~~~~~~

hij vermomt zich graag als zeikstraal
met zijn rubberhuid knuffelt hij
wurgend in omhelzen ook
tot verstikken toe zijn groefkop
die overal past met een grote bek

dan komt zijn ware schubbenvel
tot uitdrukking al draakstekend
likkend met zijn gespleten tong
laat ie dan giftig zijn tanden zien

hij was er al rood gloeiend bij
het kruis dat hij smekend
tot bloedens toe stekend
genageld hangen liet als vriend

zijn slepend spoor veegt
vragentekenend een sissend
geluid van 't ongewisse door
vervelt gewoon en velt
nog vaker verslindend
zijn liefde op het oog
met huid en haar
ãl was het daar
de tuinslang maar
bleef hij de spuitgast
woord voor woord
die klaarkomt bij
een broedermoord

Hegemonie van de dichtatuur- de slang

Zijn kennis (van goed en kwaad)
Stijf van het cliché
verzet de held en zegt nee
ik weiger hier in mee te gaan
ik ben kern tot op het bot
met retoriek er tegen aan
trek ik ten strijde zot
als narrenkop in puur ethiek
de definitie uit de poëzie
met wat ik stel dit pover
gedwang is normatief en zie
mij staan zo vers van lever
ik brouw alleen het zuiver
water dat smaakt intussen
wat er rest van pure huiver
de chloor die nest met sussen
ontsmet nog slechter dan de drab
die overal de kwel laat gaan
m'n bodem daalt tot slappe hap
ik meer nog lijk de banaan
waar ik zo gaarne ver vandaan
niet naast op mijn bek wil gaan
laat staan in één portaal
samen opga in het oraal
braken van de clichétaal

hij is banaal om zo briljant
voor aap gezet in zijde kant
zijn lul verhangt tot zwaartepunt
een klucht hem zeer gegund