ik was ® wat uitgesproken over geraakt. Over waarde; wie niets waard is kan waard worden wie waard wordt kan alles worden

donderdag 10 september 2009

Niet te pruimen

Ik heb haar verpoot, vorig jaar al, toen het goot. Ik dacht dat merkt
ze nooit. Maar nee, zelfs de zon kon haar niet aan noch bekoren en
besloot te gaan.

Voorheen genoot ik in volle teugen van de vruchten uit haar schoot.
ontstolen bladerde ik lustig in haar gedachten. Trof daar olijk
spinsel, waarin ik mij met plezier verwarde.

Er klonken altijd vreemde noten, naast al dat klein noot dat haar
hoofd tooide.
Ze stamde uit goede aarde, wortelde dieper dan verwacht. Ontsloot in
woorden uitgedrukt een hemelse gedachte, iets wat je bij bomen wel
vaker hoort; ruisen tot het dooft. Dan wist je de wind die huilde of
miste je gewoon haar geluid dat met zoete geur omgeven ooft?

Ik woon nog graag in dromen waarin zij hoorde hoe spelender wijs in
woorden wij samen woonden in haar kroon.

Over mij

Mijn foto
Als ik later dood ben wil ik dichterlijk zijn: Hemelsblauw verdichten in deze lijnen tot nagelwitte strepen. Los weer in de hoogte op vanuit het niets tot onvergankelijk leven. Tot dan toe leef ik me in de regel uit.

Blogarchief