eens inzien of er nog wat te beluisteren valt
het klinkt als stilte opgerekt naar einde
maar uiteindelijk valt een rust als pauze
een seconde in de maatsoort
een vriend van mij begaf het
ademnood en meer gebreken
naar bleek een storing in een stortbui
regen zacht maar regen gewoon
in dit horen van water gewoon door
weg en vervluchtend van de wegen
tot er geen spoor meer is overgebleven
ik ving de laatste ademtocht een zucht
op in het gehoor als fluistering van wind
de geest dreef over in de lucht gevangen
om nooit terug te keren naar het begin
eens inzien of er nog wat te beluisteren valt het klinkt als stilte opgerekt naar einde maar uiteindelijk valt een rust als pauze de opmaat is verlegen om woorden
doordat het zwijgen er werd opgelegd
