Met verblindend tegenlicht

Ogen roodgloeiend komen op mij afgesneld
verblindend door de draf omgeven
klonk de vaart erin hier tot mij door
op de stoep van het bestaan

het weerschijnend tegenlicht met het geblaf
gierde galmend door de straten in alle staten
werd bericht van sporen die het verdiende
iets te bloederig aangezette klinkers

uit het ogenschijnlijk niets was deze blik
de jager opgedoken achter het lam
geslacht om enkele sporen na te laten
wissen waar het tandenknarsend ging

de prooi ten dode hier op geschreven
lag tegen de haren in gestreken af
ouder worden was een sterfgeval
een monument hierbij gezet

er kleefde vele jaren bitterheid
door de straten van dit bestaan
die ieder spoor wiste waar het stond
beschreven aan de gevels

een kogel raasde daar over papier
getuigschriften vol geschreven doden
betuigden; hier werd ooit geleden
in een tegel wederkerig vastgelegd