Het aangename tijdverblijf

Niet verspilde moeite om het
hartgespan te delen met stelen
vingerhoedskruid te bevredigen

er heerst goudkoorts
in het ochtendgloren
licht bewogen
schier wit overwint
het grondmist waar ik in zit
een opgelost probleem
als toekomstbeeld het kruipt
steeds verder nader
maar vervaagd nog meer

Het wezen van het station

Een stinkend hok vol glas rondom
goed zicht op eindeloze verten
een boom nogal gedrongen dringt
zich op als enige in de akker
geen boer in veld of wegen
te bekennen dan zijn stede en
de erven als zwaar zwarte contrasten.

De kat met een poot minder
hangt rond in eeuwig kopjes geven
de jeugd ontbreekt een half uurtje
later met spijt
van de vakantiedrukte of gewoon
omdat de tijd hun dwingt

de zwarte gronden zeer bevlogen
geestrijk in de walmen
met enig bos van luttele gestrekte meters
omsluit de reistijd van de onafscheidelijke
aan spoorstaven verbonden opstallen
voor reizigers die hun zin verbijten de troep zijnde zwerfvuil
bindt de strijd aan
met het karakter op luchtig nog
ontwaakt hier opgeruimd de tijdige eindbestemming