Haar kiemkracht

Ik schoot in't zaad
in haar gebukt vooronder
loosde zijnde loser
lonend in de onvolkomen daad
terwijl zij uit haar larvaal huidje kroop
waarbij het oppervlak doorbroken
water in lucht veranderde
een godswonder zonder aanstoot
stiet ik hemels door omhoog

Striemen

De tijd rijpt tot ontdooien van de nabestaanden
in de geest van tussenrijmen
kloppend op het hard houten
geborgen
ondergronds bestaan
hier stond de leie zerk
vergewist van krijtstrepen
onaandoenelijk te wenen
van de uitgehaalde streek
met ontnemen in een verdicht
betraand opeengestapeld aangezicht

Lik op haar stuk

Zijn niet pluis zijn
leidde naar haar klapstuk
licht aangebrand welde het
warm aan in zijn onderbuik
ze trok haar neus op
hij of't bloedde
beproefde de nasmaak
daar zo vreemd van
gegaan genoeg het zoete
dat hen versteld liet staan

Ik zie