haar dijklichaam is plomp
verloren als een vreemde eend
rond een kustlijn om te zoenen
als boulevard voor zandpieren
tegen verzilten in slijk aangelegd
met veel uitzicht op teveel
paal en perk aan wad
wordt er daar gesteld

verliest alras de waarde
van wat in het verschiet
het wad niet verdient
met indammen van land
aanwinnen is verloren

Flat screen

als bezetenen naar de beeldbuis staren
omdat dat nog leven na de dood geeft
de dag vergeten in onwaarschijnlijk
oppervlakkige diepgang naadloos
in het verdrijven van de tijd
die uit verveling toch al niet
beschikbaar bleek
vervult raken van dromen
geselecteerd uit puur verdriet
een oorlogsverleden aangepraat
gekregen die men anders niet
bezit dan uit het programmaoverzicht
niet in staat tot overleven
is het enige gegeven