Duitsland

het ruige land houdt meer de koude vast
dan het naastliggend geschoren groen


zo dampt het bonkig of begroeid met wild gewas
of stoppels van afgestorven resten
op een helder moment tussen de mistbanken
rust het grasland warmte absorberend
groen nu enerverend wat vroeger
zenuwslopend het verdwijnpunt betrof
als een grijze wolk tussen paal en perk
nabij strak in het gelid staande knotwilgen
herinnerend aan het voortschrijdend
inzicht want ook in Keulen bloeien narcissen
langs de snelwegen tussen veel vergeten stroken
landschappen als nabeelden van een oorlogsverleden
want zie nu de dames zij vermaken zich
met reeën in het verschiet
een veld van wijds verlangen

ze hebben angstvallig
ingerichte moestuintjes
naast nieuwe natuur
een onvergetelijke deken
zonovergoten passen op
deze gewaarwording

God en zijn gebod; het schuim der aarde

(deed hij dat maar eens; gewoon een bod uit brengen op leven)

god en zijn gebod, geen groter genot
om door de jeugd verzot de spot
te drijven met gelijk de lust
uit de lendenen geblust
op woeste baren
na negen maanden
verdreven levend
het bewijs ontsnapt
uit de schoot bevrijdt
wordt van de dood
een geest verzonnen
te groot voor vlees
alleen niet kan beklijven
dan met zweterig verstijven
de liefde weerom te bedrijven
nooddruftig voortplantende lijven

Het kan alle richtingen uit wijzen

Zoals ik

maar naar tevredenheid
gericht ben ik dik tevreden
met smeden van het snode

van plannen die mezelf raken
betreffen met overtreffen
van mijn ik groots zoals ik

alleen kan zijn
een hekwerk van het smeden
plannen tegen overtreden