verweiden

Ben in Friesland aangekomen moddervette dromen onder mijn
scharlaken groen gemoed

kom neem mij maar eens te grazen
stond eerder nog breeduit te lezen
in dit door snelwegen doorsneden land

waar koeien steeds vaker in draf
uit watergangen komen in zeven sloten
te gelijk lopen in een ander onderkomen

alleen nog in namen wouden ruizen
zover het oog er reiken kan
komen heipalen van pas
waar alle hoop
de sompige bodem ingeslagen worden

ik ben in Friesland aangekomen moddervette dromen onder
mijn scharlaken groen gemoed

geheel versteld hoe verdicht
het hier nog verder moet in licht
waar spaartelgen van elzen
als kaalslag snaaks omver gehaald

bloedrode zegels wat afgezaagd
het landschap tooien niet meer
verzet of zeer vertrouwt de tijd
verbijt in werkgelegen heden.

Ben in Friesland aangekomen wakker
geschud uit al mijn dromen
hoe het met een vlak land
bergafwaarts gaat

lente in beeld

het verbluffend vergezicht loopt opscheppend
in dit licht gezien spelend op het uitgelaten gelaat

van een mensenkind pochend over zonovergoten
herstellend knopje dat nog pril uitgroeit

tot katjes lustig lente lied dat bomen
mogelijk maakt om de lucht weer adembenemend

de wind laat zien in bladrozetjes als verzetjes
tegen winterse kilte dat nog in de bodem zit