Uitgescheurd*

Ik ben de makelaar in ontroerend goed
In hoofdzaak vast en zeker groot gemoed
Ik breng u onbelastbare zaken op ‘t geluk
In voor en tegen ook spoedig opgelicht

Raakt het uw beursgang; een kwestie van blaas
Ontlast dan met groeikracht uw eigenste vrucht
Nooit ondoordacht met zo zeldzaam dit leven
Dit kleinood uit uwer schoot het gansje bevrijdt

Een kakelvers eitje gelegd in een noodweer
Een scheurtje van eerder op smalst ooit gezegd
Nooit meer een ander dan wat mij ook bevreest

Even terloops genomen als zaad van het kwaad
In genot van de noten als peulvrucht zo groot
Die weekheid van delen met cellen ten spijt
Of mooier in wezen en kind van zijn tijd
Op afroep met liefde zo ter nauwer de nood
In passen en meten door indalen geneest
Tot wasdom van blasto- wat vager of -meer

Heliotroop dit mierzoete wensen met geur van vanille
Eertijds nog in groen jaspin belegde vlekjes zo rood
Tot windstille kalmte vanuit ontgiften ontstaan


____
* Alsof je definitief afgezworen ** uit een raceauto stapt.
** etc :-)

Verdwijnpunt

Ergens schijnt de zon
te weten hoe stralend
deze dag moet zijn
geweest dat leest
zich uit in schaduw
beelden onbeleefd

ik zag haar aan
zo weefselrijk
maar toch die armen
uit de mouwen
gestoken zo het stak
bedelden ze alles
bij elkaar genomen

het sfeerbeeld lachte
naargeestig in een echo
locatie waar ik naar
streefbeelden zocht

het werd allengs stiller
om mij heen geslagen
verbijsteren sloeg
nergens op en ik
verdween gewoon