Voor haar brandt alles, achteraf af*

*de titel is stemmig gelinkt
Een onaf - gebroken levenscyclus.

Voor haar brandde

het begon in de ochtenden
vroeg al onder de douche
ze gaf af zo heet als dat
water was

haar huid was ook volstrekt
een maskerade waarachter zij
schuilging met opstap gaan
slechts diende voor hen
de buiten staande staarders
van het andere geslacht

ze had dan ook wel wat
met medicijnmannen
waar ze er opaf
er op en er af
en er op afgaf

want allen eender toch gelijk
daarin waar in gebruik zij
zo nodeloos geleegd werd
(het altaar)

alles achteraf af

als de nachtwind te rusten luwde
kwelde en koelde alles in haar af
wat laag voor laag was op gebracht
werd afwasbaar voor de nacht

zo bleek toch ook alles naadloos
op de plooien in het laken aangebracht
dat bevlekt en overmand van leven
in herinneringen afwasbaar
als de vuile was

met wat haar bewoog dat loog er niet om
nooit handvast water sijpelde
tot film vervluchtende dunne laag
die alles schraal maakt
(de offerande)

Op slot bevrijdt

let op de dubbele woordwaarde
zij wist daar wel raad in te geven
heel haar leven in het teken
van wat nooit voldragen werd

ze had ze voor het kiezen
paarlen voor de zwijnen
bij de vleet en voor je het weet
weer vertrokken of erger
ingetrokken waar kinderleed
verwekt werd tot haar schande
(de kelk van vlees)

in afgebroken zinnen

het speet nog meer met telkens weer
het onderspit delven waarop zij
hun nachtzwaluwtje geluk hervonden
werd zij bedolven met een handkus

als in gebarentaal uitgedrukte zinnen
prikkelend herdacht zij zich hoe toch
bevrijdt uit iedere strijd met herenleed
bedreven toch de smaad aan haar
bleef kleven als een levenslied
vanwaaruit de melodie is weg
geschreven tot in een complot
(het gebroken hard)