Ver weten

het vat vol ervan
verwijten ten over
staan zomaar
een einde

van een begin
geen sprake
met talen
laat staan
tekenen

zwegen zij
verzwegen zij
zozeer vergeten
verweten dat is
gelijk dat wijtbaar is
met verwijderen
van een punt
waaraan het hing

verrijkkend kijken

u heeft een voordeel van de twijfel behaald
dat u uitkomsten biedt met aanschaffen
niets dan zaaien werft u met strooien
gelijk de pekel in de open wond
het wond u op met oogsten
zoveel ten deel vallen
was verwarring waard
dat blindelings vertrouwen
nu in zijn geheel niet meer bestaat
u bent binnen zeer en pijnlijk

signaal van de sirene

haar wimpers bewogen niet eens
in deze verder roerloze staat
met een polsslag als halszaak

bleek wenkte de gezagdrager
als lastdier met ontzag en zag
manend tot doorgaan zoals
alles verder voortschreed
op de afgeslagen weg

daar was dan ook weer sprake
als van oudsher
van het allerdaagse ongerief
aan slechts één herinnering

Ontwaren

De dag begon als een meisje
dat viel van haar fiets
het hart sloeg over
stond even stil

waar een twee drie verwarde
met een een twee verkeerde
loeide een veel eerder gehoorde

Leven met een uitschot

het hang en sluit werkt
men plaatst de kosten
voor de baat het bit
als nabijt bij't wenen
komt met ach en wee

zoveel euro tegenwoordig
maar zo weinig met zoveel
gemaakt geluk

weer een armslag bij't welvaren
uitbouwen van het stenen hart
uit golfboard en gestrikte dassen
de nek om en de nekslag voor het goud

benauwd zijn is ook een zegen
voor de toppen van de zaken
die hun koninkrijken verrijken
omwille van de eigen waan

alles raakt hierdoor uitgeput
met steeds beter scoren
van het enkele hete strottenhoofd
de hotenmetoot die veelal kaal
knap gekapt maar nooit bekaaid
of hoe dan ook berooid
het lange schot hoont en nimmer
tot de bedelstaf geslagen

want hij die binnensmond mompelt
komt zelden buiten
en wie het houtrot ziet
heeft ook geen binnenpret te vieren
met vrezen zijn daarom alleen zij
met de krappe beurzen

The pickpacker

Hij pikt stevig uit zijn broek
steekt verhard het overal
in zijn ego is hij macho
vuil woorden maakt hij vuil
waar schoonheid verbloot
is hij te groot voor naakt
maakt niets waar dan waar
het zoeken zich blind staart
een staart als teugel voor zijn
is gelijk het zijn van hem is

vijf mei

ik zit hier rond 7en op een hard hout en een onbetaald moment
mijn vrijheid te verdienen geheel en al en onverwacht
schiet me een hoornaar te binnen dat had ook een grote grazer kunnen zijn

maar in dit geval een wesp
zo pal bij het oog is het gelijk uitstekend
een kieviet in het verschiet want zo groot kan hier
nabij in de vlucht genieten zijn
men wenst zich niks kwaadschiks
meer dan gewoon tegenzitten
als steuntje in de rug
door bosbeheer geplant
is deze bank van lening
hier kosteloos voor mij
neergezet omwille van de uitgestrektheid
die mij moeiteloos wordt voorgeschoteld
malser kan leven toch niet zijn
op deze vrijheidsdag waarop je in je eentje
nooit ten strijde trekken mag

Waar het wachten waar gebeurt

ik had

zo graag

moeten blijven steken

in wat buiten spelen

zonder nader weten

hoe alles samen hangt

met wat ik hier ben

(vergeten)

Geruwd hout

Op geruwd hout
tweeledig te beschouwen
men ruwt de huid of
rust daarop uit

Poenerig pooier spelen,

met de dood op de koop toe.
Verdriet valt altijd te delen,
in te delen, in gewinnen en verlies.
Maak er maar eens een sterfgeval van.
Gewoon de dood in de familiekring.
Dan biedt de reclame uitkomst
in de verwerkingsprocessen; cremeren
na het creperen. Letterlijk uniek!
Voorpagina nieuws omwille van de poëzie.

Je leest gewoon gedichten,
naast overlijdensadvertenties in de krant,
op de website voor het hartstochtelijk luchten.
Daar tref je, godzijdank, de laatste strohalm
in een grote boodschap.

Door, daar doodgewoon, de rouw te boeken;
een blijvende herinnering. Dat wordt nog eens
rauw verwerken: De dood op krediet.