ik was ® wat uitgesproken over geraakt. Over waarde; wie niets waard is kan waard worden wie waard wordt kan alles worden

zondag 31 augustus 2008

Van laatst



De boeren hebben het weer aan gedorst
en zijn uit het land terug getrokken
gelijk de zon haar schaduw
zijde laat schijnen behaaglijk bloed
rood zoals een slagveld oogt

ze haalden er van alles in uit om in
te brokkelen zo
werd de grond opgebroken
vanuit de wortels gelicht
tot zwart tot maagdelijk ingericht
de voren en verkruimelde de aarde
voor de regels naar hun zin

donderdag 28 augustus 2008

De afdracht


Vanmorgen heeft de zon z'n herfstmantel omgeslagen
trekt de dauwrimpel een vaag spoor in het gras

er speelt nog een fel rood ver schijnsel
dat de aandacht wil trekken begeerlijk
met een enorme vaart scheren daar
de vliegen geruisarm over
heen en weer en er weer heen
de richting zoek schrijf ik
zo ik vermoed dit een verhaal
over wat het einder mij
onlangs vertelde overdwars
en dwars gezeten wars van doven
verstomde toen de dag
juist toen mijn gedachten
vorm begonnen te krijgen
zo midden hoogzomers was dat.

donderdag 21 augustus 2008

oostvaarder

en wat vindt u daar nu toch
van, een vlakke plaat van natuur
ontwikkelt uit de planvorming
waar iets anders had moeten staan
nu kaal gegraasd dat heet
natuurlijk beleid

donderdag 7 augustus 2008

En ik stond op het zand der zee*

om die eeuwigheid te bewaren
toornde hij daar nog eens aan
zag daar toch een smal probleempje
dat nog rustend in de oorsprong lag

iets vergankelijk bleek later
van tijdelijke aard
gelukkig raakte dat weer
uitgestorven alleen nog maar
voor het nageslacht
dat werd opgenomen
als een herinnering
van hoe het was

om de ogen niet te geloven
hoe het was om weer mens
te zijn meer mens te zijn
die duurzaam op de proef
gesteld uit angst dat alles
voor niets zou zijn

waren wij maar steeds onderweg
gelijk gestemd gebleven
______________________
*Albert van Ed Laurie

maandag 4 augustus 2008

lutjegast

Ik reed gisteren zo van Leek
naar Marum toen daar bleek
dat een windhoos werd geboren
't gaf lutjegast de wind vanvoren

zo te horen vlogen bomen over
stalen schuiten lichte 'r de boeg
huizenhoger voor de goed gelover
die god liever om iets anders vroeg

dan de zegen in de vorm van regen
het duisterde in de toorn des heere
ook flink om op 't rechte pad te leren

dat het weer ook weer vergankelijk is
ook dat dat daarinboven goed mis is

Over mij

Mijn foto
Als ik later dood ben wil ik dichterlijk zijn: Hemelsblauw verdichten in deze lijnen tot nagelwitte strepen. Los weer in de hoogte op vanuit het niets tot onvergankelijk leven. Tot dan toe leef ik me in de regel uit.

Blogarchief