Kom

sprak ik

sta niet stil
bij de tijdgrens

er worden limieten aangesteld
om doorgangen te bewaken
waarlangs niet te smokkelen valt

dus kom

gezwint met spoed
want haast is geboden nu
ononderbroken tikt dit moment

waar de tol geheven
het tot een jaargrenspost
wordt ontboden lot zich wendt

dus kom op

ongezet bij tijd en wijlen
zonder vragen
naar deze weg en vertrek stilzwijgend opgezette tijden

weet mij wijzer
ik jaag voort

Een bijgesteld wereldbeeld

Een zeer belegen dag
wacht op de zegen
van de bommenregen.

De kopspijkers delen
dan de klappen
uit hun beursen

Blauw gebeukt
om als zakkenwassers
het straatbeeld
uit te roken

vuile ogen loeren
afgedropen uit sloppen
van hun hoeken verslagen
naar schokkende
schrikbeelden

hoe de olifant mugbleek
afsteekt tegen
ziekte van wereldhonger

uit het glazen huis
in opgaande rook
té vuur en zwavel
wordt bestreden

De man die wat dwars zat

Hij had een stokje in zijn keel
wat hij graag ergens voor stak
het stak wat hij verslikte wat
omdat dat het dwars zat 't stak
toen hij zag dat hij wars was
hij een wrak was niet op z'n gemak
was doordat wat stak stikte hij
met wat hem opvrat in 't verkeerde
keelgat zat hem opbrak terwijl hij
opstak dat het er niet uit was
wat hem zo vreselijk dwars zat
hij lag en zo vleselijk op was

Zodra je over-denkt

Is 't over of gewoon te getrouw
aan wie je bent over dreven
scheurend een zelf beeld van
uit el kaar een woord-breuk
van gesloopte woorden onher
kenbaar je eigen-gemaakte tegen
deel uit gevonden onder delen uit
schroot van deez en genen ver
bazing wekkend hoe het samen
stel van losse delen is ontstaan

Anderen

Ver daarvoor al
maakt alles af omdat

er

niets aan verandert
verander ik gewoon mee
telkens wanneer ik zin heb
punt en komma zijn

er

uit ze besloten weg te blijven
eerder al had ik

er

al geen zin meer in besloot
gewoon zinloos te zijn

gebroken met alle regels

er

zijn is goed genoeg
maak daar geen punt
van

Uit-gerookt verleden

Ze lag erbij
Gelijk (groot ge-lijk)
Een vuurspuwende draak
Kankerde heel de tijd

Daagde daarmee het leven
-Uit- haar mond
Opgegeven celbelblazen

Kerngezond rood
Filter er wat uit,
Steek er wat van op

Bedenk hoe opgelucht
Schoon haar lijf is om
Uitgeteerd te zijn.

Vensters op hoop

goed beslagen omhoog
door staan de vensers het lichte breken
dat zicht op aarde geeft
opgehoogt tot vensters
gericht op de aarde
een afgedankt gezicht

Divan

Ik kwam het woord tegen
toen ik er al op zat
dacht verrek dat is de sofa
uit eerder gedicht dat ik
daar nu juist op beland was
bang was dat het de bank was
geen drie maar slechts twee
zits was wars van stof was
geluk trof mij in 't midden
toen bleek dat ik gedicht was
daar midden zat las hoe krom
recht mat met mijn deugd
er tussenin geen angst had
dat een bank voor mijn gemak
was en witter wast waar ik wist dat ik halfwas half afwas
van de bank genas helend
mezelf terug las

Roetmoppen

Bankwezen zijn het,
hun eigen ouders uitgekeerd
geconsumeerd liggen
met verteerd oud geld af
te geven op de zwarte vegen
die weer met krijtstrepen
zittend op de sofa
lekker afgeven
op het bankroet met crisis
in de echtelijke bedstee
waarin klaarkomend zo zalig
kon worden af gegeven
op geldelijk gewin
van blauwe beursgangers
in hun overspelig bordeel

Voor Mamon en TomTom*

* M.U. & T.W.
Zij niet voor de poes
Hij ook niet de lul
Betegeld aan een tafeltje
Benen stijf over elkaar
Geklemd verhalen zij
Kippenvel met mes erin
Slachten zij elkaar wit
Vlees een kale schedel
Zwart haar schaamhaar
Onbekend gekleurd maar
Kaal als de kip op dis
Niets mis met hun koude kunst
Uit elkander verendekbed
Hij de richting kwijt
Zij speelt ongelijk
Met geldelijk gewin
Het schrijverspaar
Apart in het hotel
De witte smet op ouder
Vrees en vlees dat ook
Vergankelijk smaakt
Met rode wijn vermaakt

Misplaatsten

Tot misplaatsen ben ik hier als mondwater het spoelt zo lekker de vieze smaak naar meer weg zonder het op te dragen druppelgewijs op het voorhoofd als een kruisteken uitstekend gebaat tegen de zegen die rust op de vloek van uitdragen wat een voorganger prekend voor zijn parochie altijd maar doet altijd maar moet altijd er alle tijd voornemend de minkunkel maakt zijn mispunt.

ijzeren gordijn

overal waar ik me aan openhaal
heet de natuur welkom te zijn
ik speel met vuur bij't betreden
het overtreden bezorgt mij
een winkelhaak zeer snedig
of schrikdradig prikt mijn lid-
maat zich aan de omheining
waar achter puur geluk herbergt
met wat buiten het ijzeren gordijn
ontbreekt de wilde grazer het rode wild
zeer gewild in kroondomeinen maar verder
niet dan liever gewildroosterd waarover ik
gebukt pad redt in de zomermaanden
van een schrale troost onderwijl
de zwijnen gekostumeerd mij verwijzen
naar het groene bord waar opgedist
re lezen valt hoe ongeschikt ik wel was
met onaangelijnd gedrag mijn hond
hier rustig naast mij blaft

terwijl de jachtopziende boswachter
stekenwild de weitas bindt opschotafstand
in dit rustgebied van edelhert dat daar
goed beheert de dood in vindt gelijk het
te grazennemend konijntje met wat bismut op

op het goed geluk;

dit is de tijd
van het jaar
op de dag
nauwkeurig
vastgesteld moet worden
hoe stilaan alles
vaststaat van zeker
ik zoek nog steeds
de twijfel waarmee
Ik kan inbreken

Klimaattop

Je moet er heel wat CO2
voor over hebben
om die ijsberg te ontdooien

Plaatjes om op te schieten

Net van de koude kermis
thuis
bleek van de kou

het ijs gebroken
het was racen
tegen de besneeuwde ramen
zat
alles dicht en tegen
uitgereden doorsneden door messcherpe wegen en door
een roomijstaart waarop
wildbraad zwart uitgevreten én
uitgestreden neerstreek
in krasse taal verhaalde waar
onderscheidend kauw noch kraai
bij thuis was vergeleken niemand
nog zingevend met voor baas spelen
was er dooi nodig
dat ontbrak alles ging toen
hard tegen hart er tegen aan verging dat hing
al in de lucht
maar nu
weet iedereen hoe te vergeefs
toppen werden bestreden
voor het behoud van ijsbergen
die wegdreven door het water
kil en koud bleek

Je moet er toch iets voor doen

En dat alstjeblieft niet
met lede ogen liever nog
spontaan aan tafel
je buurman vragen
nu eens niet over koetjes en kalfjes
te praten met de buurvrouw gaat over-
spel fouten die iedereen weleens maakt

zij was bij-zonder bont
mooier zonder leer en
verder niets daarvan aantrekken
ik hield van die naakte waarheid

niets dan omontwonden zijn
jezelf een glazen huis met al zijn
eetgewoonten en maar verder
uit-
leven gaan onbekommerd
dat het regenwoud een tranendal
net als de oceaan van pool tot pool
door kappen ontdaan

zit je smekend op de badrand
stijf in het gelid de buurvrouws rug
in te zepen wetend dit is geen
verspilde moeite maar verder wel zonde

van al dat water was ik maar actief
aan het tafelen gebleven
met wat hij op zijn ganzenlever had

een zegen voor de mensheid
is niet mijn roeping gebleken
er wordt al zoveel opgeofferd
met troost bieden

onder vreemde lakens uitdelen gaan
door 't geslacht verkeer
uit handen te geven zoal die paarden
uit de weg te ruimen omdat
je zo van willig vlees geniet

om in het stof te bijten

Lag zij daar met zangzaad omgeven
etend uit mijn hand

van vrije vogel tot zwart in sneeuw
gezet de indruk die ze naliet
was daarin te voorkomen

vervliegend uit mijn dromen
een gekwelde aangereden vlucht
in de volle vaart genomen
wist ik zo overtuigend
wat overreden was

Verdraaid mooi

Ze zeggen dat de wereld
rond is terwijl ik tol

horendol gesold draait
alles door zo door-
gedraaid staat alles stil

in dit besef dat alles tot
in de puntjes af is zo goed
geregeld om daar altijd weer
op uit te draaien waar
ook geen beginnen aan was
staat alles van begin af aan
weer goed geregeld stil.

Het kleine weert

Laat degene die het allemaal weet
mij verhalen over de mieren.
me leren te verstaan hoe leven
toegaat zonder te vervelen
vertellen over dit opwindende gegeven
dat de natuur van eeuwigheid weergeeft

Ooit zo

Talrijk was een toverwoord
voor het broertje van de zalm
zo kalm uitgevist bleek
een laatste blik. een schoolvoorbeeld
van kool en geit toch wijdverbreid
achter het net vissen
de lekkerbekken nooit meer trekken.

De vijftigers

Ze pasten op hun tijd
als oortje van het gesneuveld kopje uitgehoekt
puntje van het uitgelezen boekje

een kreukelzone als leeswijzer
op de bladzijde scherp van snee
hield jazz met veel getoeter hen op de been
vonden het natuurlijk heel gemeen
bijtend metafoor waarin hun ego
zich verveelde in het samen zijn
geen woord vuilmakend
aan dat schoon dat kommervol
teloor ging in hun krakeel
die luiskeels kwezelden in het refrein
van dichterskoren tegen de kantoren
hun zijlijntjes bespeelden
met de ogen gedicht op kinderspel
dat antirijm bevatte om de regels
aan elkaar te plakken of aan hun
laars te lappen snurkend in hun
papieren kooien de tijgers
van de letteren tot verzuurde gele vlekken
vallen zij uiteen.hijgend opvallend door de tandloze tijd.

Weer

Het wintert weer als nooit te voren
aan de ijsgang was te horen hoe bevroren
alles hard was geraakt vannacht het kraakt je tegen moet je horen bij iedere stap die je verzet tegen de koude breekt het gras dat zo rijp was in 't bekoren door de witte glazen jas die wazig over de velden uitgespreid het witter uit het oog ontstal wat zo bevangen broos de eerste blos van ochtendschemer rose rood liet gloeien van de kou bevangen dag

Uiterste waarden

De natuur nieuw leven in blazen
door de bodem onder haar bestaan
weg te vagen is vragen om daden
met klei ontgraven uit de waarden
~
het laten rivieren gebiedt te vieren
met vrije teugels geven heet overloop gebied
waardoor je alles met andere ogen beziet
~
alles robuust lijkt zeer harmonia geschikt
meer ondergeschikt aan beduuste bestaande kever
die onder druk van onze lieve heer
zichzelf van het leven berooft ziet
maar strikt genomen er zich weerin schikt

in landsbelang met uitsterven hiervan geniet
met twee stippen lager als rode lijster
in zijn zeldzaamheid het hier verliest van die
alleen met spijt uitheems moest zijn
tot inheems verdrongen is door nieuwe natuur
nu z'n laatste uur als klimaattopper geslagen ziet

Bloemhoofd (plaat)

bloemhoofd (plat)

heeft het nog wel zin neerbuigend
te bezien hoe dor de voet bij het vertreden
het bed bekleed dat uitgespreid de zomer verwijt
nog staande in de gure koude tot vezels gekeerd
de tijd te verbijten die is aangebroken tot rotten toe
geen kleur bekend waar ooit de het bloemhoofd tooide

Van de zon af neigen.

Tegen de vijftig (plaat)

Tegen de vijftig (plat)

Met succes de voortplanting verricht
de huwelijkse plichten op een laag pitje
gezet gelijk de tijden waarop alles wordt gezegd
zorgzaam vol lasten schuldenvrij ontzet
spelen buiten om de gedachten
bezadigd hoe dit graf wordt ingericht
waar veilig opgeborgen de vrouw
haar bloem schikt de man met pretoogjes
zijn manneliijkheid in een glanzende blik
zich op verplaatsen richt
haar schoot iets ongemoeid latend zonder
ooit naar binnen schieten
dat de tijd verdaagd tot lotbeschikken
in een nieuwe vaas
de gapende mond weer voeden
met de bloemenzee die de zomer biedt
uitzichtloos vooraf nagenietend van dit
jarenlange toekomstbeeld vroeg oud
een antwoord dat steeds meer verveelde

Met verblindend tegenlicht

Ogen roodgloeiend komen op mij afgesneld
verblindend door de draf omgeven
klonk de vaart erin hier tot mij door
op de stoep van het bestaan

het weerschijnend tegenlicht met het geblaf
gierde galmend door de straten in alle staten
werd bericht van sporen die het verdiende
iets te bloederig aangezette klinkers

uit het ogenschijnlijk niets was deze blik
de jager opgedoken achter het lam
geslacht om enkele sporen na te laten
wissen waar het tandenknarsend ging

de prooi ten dode hier op geschreven
lag tegen de haren in gestreken af
ouder worden was een sterfgeval
een monument hierbij gezet

er kleefde vele jaren bitterheid
door de straten van dit bestaan
die ieder spoor wiste waar het stond
beschreven aan de gevels

een kogel raasde daar over papier
getuigschriften vol geschreven doden
betuigden; hier werd ooit geleden
in een tegel wederkerig vastgelegd 

We worden wie wij zijn

Van zeer nabij bezien
zijn wij één gegeven

met één op één nooit één
teveel om op te noemen

blijft worden het probleem
van velen om in te delen

worden we wie wij zijn aaneen-
geregen samenlevend verleden

Zijn kielzog kwijt

Dit moment van stokoud verteren
brood met zwetende korsten kaas
een harde bijt al dromend krijsen
van de vogels ontwakend
op een verkeerde zijde
dit lag aan het matras daaronder
de weemoed van de gewoonte
een terugziende blik aftellend
schrikbeeld van voor het verslapen
grip op deze tijd weer kwijt
last van de onderrug verdragen
vertillen is een zware zaak

Zwarte gaten

Gaten in het hard geheugen
biedt geen uitkomst
met inzien

stoot

StOoT

Wie wind oogst
krijgt een stroomstoot.
wie stroom uit water
wint valt nooit droog
wie uit zon zijn energie haalt
wint het (uit de eerste graad)

het schijnt overal

te regenen

haar schoot
iets te binnen
dat baarde haar

zorgen
de neerslag
lag in de weg
spiegelend

weerschijnde het
zo glad
vergeten scheen
vooruitkijkend

bezwangerend
bevrucht schoon
gewassen verleden

moederskind - iv

geen punt maken van je dood
gewoon doen in de dialoog
gespreksstof of een betoog
maakt je echt en levensgroot
verhalend over een boot
waarin je voort bewoog
dobberend naar omhoog
een punt maken ook

de vogel de bel aanbinden - iii

zover de stilte breekbaar is
wordt het doorbroken
door de kleppel
bij iedere vleugelslag

Beteugeld - ii

Niet dat hij gek was
naar de maan toescheen
neen eerder bleek
de blauwe schijn hem
liefdeloos tot zo
vriendschap hem bewees

Bejaard - i

Ze zag helder de regels tussen
de stapel natuurstenen
tot een muur vol betekenissen
waar geen woord van gelogen
haar een grens bezorgde
terwijl dorst haar dwong
de vrucht te oogsten zo doornig
dat zij haar handen verwondde
en met bloed weer tekende
wat ze nooit ondervond

RS

Beroemdheid raakt verlamd
verouderd tot een minzaam man

opgeborgen in het geheugen van kale gangen
speelt alleen nog in gedachten wat
afgebrokkelde zinsdelen blijft

RS IM tot eer en glorie bekoren
in het nabestaand publiek
dat met plankenkoorts behaagziek
praalt met zijn muziek gemak zuchtend
op de hypotheekbank rustig
spelend met de vrijgevochten lul
die er nogal slapjes bij zit
hardhorend bij 't peperdure gehoortoestel
waaruit hij laat mij galmt
-
blijft staan
dat enige singletje
waarop bekrast in zijn geest
op de speeltafel van het leven
hij overstijgend klinkt
aan de namaakdiamanten naalden
die tonen uit zijn groeven graven

Stekelig afgelegd maar aangelegen

Het wegdek was weg
van het afgedekte vleesgerecht
zo platvloers had het zelden
aangelegen maal
zich opgediend met het scharreldiertje een stekelige aangelegenheid
waarin machtige kraaiachtige de pik had
het leek een roek die kloek de lijkenpikker werd
wars van de pech om ook verlijkt uitgespreid te worden
stal de vogel de show van de grootst gebekten
die gewiekst de gekke egelbek uiteen trok
in een losse kop met een daar aangehecht darmstelsel
terwijl hij onverwijld de vleugels nam

een speldenkussen achterlatend
dat ik weer bijtelde op de platte faunalijst
die opgedist op de gevoelige plaat vastgelegd
nu aan de wand prijkt naast de foto
van een tweekoppig vogelbekdier
dat op de bumper kleefde waar achter
iemand zijn hoofd niet bij had dat nu door de voorruit stak.

Als de kippen erbij

Het krijskuiken speelt toetser
draagt haar kakelbonte vederpracht
tot ruiens toe met krasse taal
pikt harkend volop in haar
achteruit de laatste wormen uit de grond
van haar hart een net geharkte moestuin
waar bedden toegerust in winterkleed
door hen en haar zussen
nauwelijks in slaap te voeren zijn

uit het niets

weg verbant uit moeras waar zat geworden woorden
crisis slagschaduwen veroorzaakt op 't geplooid gelaat
stijf de wind vanvoren verrijkt niets ze in de weg staat
baant de zon zich 't hoogtepunt naar zuidelijke oorden

In en uit

De man die ruimte vangt
het ingesloten niets geeft
vorm aan lucht ertussen
een ontstaansgeschiedenis
van holle nis door lichamen
beschreven tot een huid
gegeven uit lijvelijk bezit
dat geklemd gevangen zit