Wat is dat toch,die strijd
die in ons woedt,
die nachten breekt
in ons gemoed
en waken laat de onrust
die het verstaat.
Waardoor toch
die twijfel knaagt,
het beest weer ongetemd
verder vreet.
Dat ons verslaat.
Dat zo lichtvoetig
ons had moeten laten
zwemmen in leven
dat ons deelt
Wat is het toch
dat zo onbegrepen
die ongrijpbaar ons beweegt.
Niet loslaat
maar ook nooit
zeker weet.
Bindt in wie wij zijn
en weer verder dwaalt
