bleek water bijt uit

In toenemende mate en
daardoor mateloos agressief
Waterstof peroxide
schrijnt de huid en bleek
de tanden wit
van de overdreven zinnen
uit de gebraakte mond
bleekwater
goor van chloor voor de vale scheet
haar stoep moet schoon de plee
van kalk ontdaan haar lucht verweerd
zoutzuur
bijtend de vlekken
goed geconcenteerd in je huid
vluchtig nog als gas
stikt het je longen blauw
zwavelzuur
van oude schrijvers
ooit en accuzuur je lost er tot het bot
in op het is als stroop de dood
salpeterzuur
van gele walm en aangetaste dampen
de alchemist verbijt zijn tijd
waar papier vergaat wraakt
zilvernitraat
de wrattenkop gebonden in
koningswater
als graad van verderf waar
het gouden hart geheel verdween
als opgeloste hoop van leven
maar alles bij elkaar nog niets zo sterk als
jeugd
dat bijt je geheugen
als een wijnvlek in de nek
je kop er bovenop
weet van geen zeer maar oud
zweet ziet het wel het etst