ik was ® wat uitgesproken over geraakt. Over waarde; wie niets waard is kan waard worden wie waard wordt kan alles worden

woensdag 4 januari 2006

Waar ik in verbijstering niets versta

Waar ik in verbijstering niets versta

als ik nu naar buiten staar
staat de winter glas helder
krakend blauw voor ogen
een glans van paarse schijn
nabij het eigen gezichtseinder

geeft treffend stralend weer
hoe dagen tellen van de eersteling

hij vertilde zich aan kilometers
zonder enig verstaanbaar woord
een echolood in aarde wal gevangen
peilloos diep bevend op mijn stemgeluid
de nagalm rondzingend onvermogen


waar reeds het eerste licht de kim
doorbrak in het centrum van tijd
geestverschijnsel verruimend gemoed

duister verdringend op mijn eigen huid
hij verslaat mij goed op gevoelige snaren
speel mijn tonen en ik dans de wereld naakt

Over mij

Mijn foto
Als ik later dood ben wil ik dichterlijk zijn: Hemelsblauw verdichten in deze lijnen tot nagelwitte strepen. Los weer in de hoogte op vanuit het niets tot onvergankelijk leven. Tot dan toe leef ik me in de regel uit.

Blogarchief