II novi ridge

Praesenium

De vergrijzing lijdt alleen maar
aan zijn eigen witte schimmel
aan de horizon
hun hersenschimmen waden
in sompig moeras
waar het eens welvarend was

Zij spelen langs de vormvast
langs de waterwegen onuitsprekelijk
in hun botenvloten met boter
op het hoofd en overbevolken
alle luisterrijke buitenwegen
tot verweten wit uitgevreten
buitenwijken
Zandkastelen voor zandhazen
en ze kunnen zowaar toveren

onder hun handen veranderen
lommerrijken tot kommeroorden
bejaarden
naarstig bevolken ze overwinter
plaatsen ingericht als concentratiekampen
bij de zuiderzon

hun lot bestempelend als uitgesloofden
zij die meer lijken dan ze zijn met uitzonderen
de nieuwe rijken vormen thans het oude zeer

wat rest zijn boekverslagen waar
met noeste handarbeid beleden werd
hoe het veel alles wordt

ja inderdaad de huidige adolescent
schrijft het allemaal over
beknopter beter en weer goed