Revolte

Er ligt een klucht in het verschiet
waar men als tegen een berg opziet

er rijst een vraag die men
te berde wil brengen maar
de lust tot stellen ontbreekt

er is geen heil meer te verwachten
dus is men zwijgzaam en verwacht

dat het gehoor nog medestellers toont
die op dit onverkikkelijk punt
het ten tafel voeren
op dat de dis genoten wordt

zeg één gallenmaal

er werd nog heel wat afgeheeld
van achterliggende verwondering
alvorens de zwijgplicht uitbrak
met oorverdovende stilte tot gevolg

en men verzaakte weer steeds vaker
door slechts te spreken met een mond

er heerste ook langdurig gedweeheid
men schiep alleen nog ruimte
door een denkraam
dat omwille van de tocht
en voor het lijfsbehoud
zich met de tongriem liet
snoeren en ontvallen

steeds vaker lijkt het
op wat het leek
een verleden
van een angsthaas
en een revolverheld
want iedereen slaapt zacht