Een gat in de markt; de stilte gedicht

Stilte!

een gat in de markt
de koopman schiet nog woorden tekort
schappen vol leegte
het ligt op het gehoor wel goed
in de boekenmarkt
voor de rust en
voor het uitgeven geschikt

hij schreeuwt nog even een adempauze in
slaakt daarbij een diepe zucht
de gaten moeten godlieve gedicht
vanwaar uit mijn handel stil-
gelegd me dun tussen de vingers glipt

verdraait het is geen hier geen stil vergezicht
dat smoelt met zwijmelen
dichterbij mijn schappen en zichzelf verzint
tot opgeklopt moment van rust:
de pauze van die waar

want waar wordt god verdomme uitgevent
als stilte van die god die zich al na Eden verwenst
terwijl hiernamaals mijn bedervelijke waar
me stil de strot uitvliegt
of breekt na mij de rust pas
uit
het poepgaatje


----maar ook---

in alle rust
bevend gelijk het ruisend riet
dat zo vreselijk
afgezaagd teneer
geslagen ligt
hield ik de vogel
o stom bebloed gezicht
bij de vlerken naar mij gericht

bedacht in alle stilte
hier heerst geen rust

waar-de verkeer-de- slachtoffer is
en floot zachtjes voor mij uit
expecting to fly waarna
alles vanzelf ging

----of nog mooier---

gekker kun je haast niet maken
in alle rust weder gekeerd
draaide hij zich in zijn graf
nog eens even gemakkelijk om

het lachte mij met grimassen
toe die harde harde werkelijkheid
gedicht gesloten als was het vers
toch ook zo bederfelijk dicht

het kon me dan ook niet rotte
hoe de haver en de gort verging
maden garen sponnen tot vliegen
de kist uit wormgaten gedicht

in een ander tijdsgewricht
ik een ander zonder mij
te kennen stoffelijk zijn
daartussen in stilte afgelegd

een eed van weet ik veel
hoeveel tijdsgewricht
het leven in me wederkeert

---en nog gekker---

in alle stilte is hij heen gegaan
gevlogen als een vod papier
in een circulatie stroom
er stond een mooi gedicht
op dat vel geschreven
dat achterhaald nu in de regen
iets blauwigs heeft

----of toch maar----

stilte ajb ik zwijg
in alle talen
waar iemand de moed heeft
de rust te vertalen
in wat ik nog hoor

want er zijn al te veel woorden
vuil van de verbrande veren
uit pennenvruchten gemaakt (gehaald)
ach je domme gans is nu geplukt
voor het leven er aan gegaan
zo hemelsbreed gespannen
nu bjina dagelijks te lezen
valt

---en meer nog ook----

een spatie is gedicht
de rust hier in de regel

een stilte voor de storm
waar god mag weten wie
zal uitbreken desnoods gedicht
bevrijdt tot hemelse bode
een ei zo kakelend vers
knuffelbaar verlicht


kortom
vergeet het maar
ik ben met stilte geslagen
zit nu stom genoeg
mezelf alleen nog af te vragen
wanneer breekt mij die zin nu af

--en dan kom je in een afgesloten bos--
op wieken in glijvlucht
de havik jaagt geruisloos door
de staken die opgestoken staan
in de open lucht
maar als je de witregel
nu eens verving
zo is dit alles hier
dat in stilte verloren staat
een tot de wenkbrauw
opgetrokken oogwenk
nietszeggend op jouw voorhoofd