*gelinked
O, Lelystad in uw blokhart
bent u al bijna veertig jaar oud
maar in uw wezen niet uitgebouwd
de puin hoopt op met smart
zo smadelijk toch uw hart op hol
wanneer dan toch 't carré te groen
gerust volgroeid 't alleen mag doen
met daarin een hijskraan al te dol
_______________________
Als je in het gat van het hart kijkt schieten tranen tekort;
Overal drijft alles rond maar nooit over waar het rotzooi betreft;
Heinde ver is zand in de overhand en ieder raakt hier het spoor bijster;
De hoop is gevestigd maar nooit af, je gaat er vanuit je schoenen lopen;
maar misschien waait de wellust van de bouwpastors weer over, haal ik zand weer uit mijn ogen op de kimmen van duinkruinen die verstuivend mijn verwarring weer geven waar Lelystad uit bestaat, een harteloze stad die nooit af altijd bloedloos rondpompend bouwpuin nalaat. Wat ooit af was is zo afgebroken tot een nieuwe zandhoop.
