als of je door de knieën gaat
alles hoger om je heen
het groeit je daalt
in de beweging
het ijs breekt
de beest uit hangen
komt in mij op
met uit laten
van deze stemming
jubel ik mijn schoenen krom
kom trek van leer
dwars door‘t land
van m’n bekommering
uitgekookt reken ik
mezelf aan
hoe rijker worden leven is
een oorkonde voor opzien
tegen alles om mij heen
nederig te aarde blijven
met mijn voeten op de grond
los van de beslommering
als of je door het stof gaat
rust ik languit op de zoden
kloppend op gehoor luisteren
naar groeiend grasen
wat daar valt uit te pluizen
in de zomermaanden
waar alles uitgebloeid raakt
grotendeels meeslepend
als of ik mij herinner
alles
in een oogwenk weten
als of ik mij herinner
alles
in een oogwenk vergeten
