Ze las me eens in onvolprezen zinnen
voor een nieuw jaar dit om te beginnen
een luisterrijk pallet van woorden voor
en ik hoorde er de blanke parelen in koor
van zoveel liefde nog omgeven was die taal
schommelend uit haar bovenbenen tot verhaal
een goedverstaander zoals ik in ongerepte voeg
trof mijn oogopslag verliefd waar ik om vroeg
hier stond het klare in goed uitgemeten woorden
tooide klankkleurbeelden diep in mijn geheugen
verheugd over zoveel trefkans in duizendschonen
ik wist me een paleis te rijk dit huis om in te wonen
ieder venster glom gedicht geopend nog volle teugen
helaas gesloten strofen met te zangerige akkoorden
