in de ochtend
wolkendekken van mijn verstand
samen tot een grijze duisternis
een misttroostig onderkomen
gister nog stralend en staal blauw
helder tonen een ander verhaal
vandaag is het vannacht
een nimmer dovende kaars
als waakvlam
voor het leven te weinig licht
om te sterven
weer teveel sprankje hoop
regen zou wegspoelend
in een behoefte volstaan
als ik weersprofeet
met enige voorspellende waarde
de tijdsgeest van na de nieuwslezer
uitgezonden boodschappen gaf
op wat te wachten staat
met wat er op de kaarten is te lezen
ooit komt er zon boven de wolken
uitgerezen al lijken dat nog wolven
in een ander verband
